Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Το ποτήρι των θλίψεων (μέρος Α + B)





Θρόνους και δόξα ζήτησαν από τον Κύριο δύο αγαπημένοι Του μαθητές. Κι Εκείνος τους πρόσφερε το ποτήρι Του (βλ. Μάρκ. 10: 35-40).
Το ποτήρι του Χριστού είναι το μαρτύριο, τα παθήματα.

Το ποτήρι του Χριστού σ΄ εκείνους που το πίνουν χαρίζει εδώ στην γη την πρόγευση της ευλογημένης Βασιλείας του Χριστού και ετοιμάζει στον ουρανό θρόνους αιώνιας δόξας.

Άφωνοι στεκόμαστε όλοι μπροστά στο ποτήρι του Χριστού. Κανείς δεν μπορεί να παραπονεθεί γι΄ αυτό το ποτήρι, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το ποτήρι. Γιατί Εκείνος που μας πρόσταξε να το γευθούμε, το ήπιε πρώτος από όλους.

Ω δένδρο της γνώσεως του καλού και του κακού !
Θανάτωσες στον παράδεισο τους προπάτορές μας, εξαπατώντας τους με το δόλωμα της αισθησιακής ηδονής και με δόλωμα λογικής ( βλ. Γεν.2:9 , 16-17. 3:1-7).

Ο Χριστός, ο Λυτρωτής των καταδικασμένων ανθρώπων, έφερε στην γη, στους πεσμένους και εξόριστους, το δικό Του ποτήρι, το ποτήρι της σωτηρίας.

Η πίκρα ΤΟΥ ΠΟΤΗΡΙΟΥ Του εξαφανίζει από την καρδιά τη θανάσιμη και αμαρτωλή ηδονή.
Η ταπείνωση, που ξεχειλίζει από το ποτήρι Του, θανατώνει το υπερήφανο σαρκικό φρόνημα.
Όποιος πίνει τούτο το ποτήρι με πίστη και υπομονή, αποκτά πάλι την αιώνια ζωή, που τη στερηθήκαμε εξαιτίας της γεύσης του απαγορευμένου καρπού.

Θα πιώ το ποτήρι του Χριστού, ‘’ Θα πιώ το ποτήρι της σωτηρίας ‘’ (ψαλμ. 115:4).
Το ποτήρι του Χριστού το δέχεται ο χριστιανός, όταν τις θλίψεις της επίγειας ζωής τις υπομένει με το πνεύμα της ευαγγελικής ταπεινοφροσύνης.

Ο Άγιος Πέτρος όρμισε με γυμνό μαχαίρι να υπερασπίσει τον Θεάνθρωπο, που ήταν περικυκλωμένος από τους ανόμους .
Μα πραότατος ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε στον Πέτρο : ‘’Βάλε το μαχαίρι στην θήκη. Θέλεις να μην πιω το ποτήρι που όρισε ο Πατέρας για μένα ; ‘’.

Πικρό είναι το ποτήρι. Μια μόνο ματιά αν του ρίξει ο άνθρωπος, χάνει τη λογική του.

Εσύ, όμως, στη θέση της λογικής βάλε την πίστη και πιες με γενναιότητα το πικρό ποτήρι. Σου το προσφέρει ο Πατέρας σου, ο πανάγαθος και πάνσοφος Πατέρας σου.

Δεν σου το ετοίμασαν ούτε οι Φαρισαίοι ούτε ο Καϊάφας ούτε ο Ιούδας ! Δεν σου το δίνουν ούτε ο Πιλάτος ούτε οι στρατιώτες του ! ‘’’ να μην πιω το ποτήρι που όρισε ο Πατέρας για μένα;’’ .

Οι Φαρισαίοι ραδιουργούν, ο Ιούδας προδίδει, ο Πιλάτος προστάζει τον άνομο φόνο, οι στρατιώτες εκτελούν το πρόσταγμά του. Όλοι, με τις πονηρές τους πράξεις, ετοίμασαν την βέβαιη καταστροφή σου με την μνησικακία, με την επιθυμία η την πρόθεση εκδικήσεως και με την αγανάκτηση των εχθρών σου.

Ο ουράνιος Πατέρας είναι παντοδύναμος και παντεπόπτης.
Βλέπει τις θλίψεις σου. Αν, λοιπόν ήταν απαραίτητη και ωφέλιμη για σένα η αποφυγή του ποτηριού Του, οπωσδήποτε θα σου το έπαιρνε.
Όπως μαρτυρούν η Αγία Γραφή και η Εκκλησιαστική Ιστορία, ο Κύριος πολλές φορές έχει επιτρέψει να δοκιμαστούν με θλίψεις αγαπημένα Του πρόσωπα.
Αλλά και πολλές φορές έχει απομακρύνει τις θλίψεις από τους φίλους Του, σύμφωνα με τις ανεξιχνίαστες βουλές Του…

Όταν εμφανίζεται μπροστά σου το ποτήρι μην κοιτάς τους ανθρώπους που σου το δίνουν.
Σήκωσε τα μάτια σου στον ουρανό και λέγε :
‘’Να μην πιώ το ποτήρι που όρισε ο Πατέρας για μένα; ‘’.
‘’Θα πιώ το ποτήρι της σωτηρίας’’ (ψαλμ. 115:4).

Δεν μπορώ να αρνηθώ το ποτήρι, το εχέγγυο των ουράνιων και αιώνιων αγαθών . Ως απόστολος του θεού σας διδάσκω.. υπομονή ! ως και ο απόστολος του Κυρίου λέγει :
‘’για να περάσουμε στην βασιλεία του Θεού, πρέπει να περάσουμε πολλές θλίψεις’’ (πράξ.14:22).
Πώς είναι δυνατό να αρνηθώ το ποτήρι αυτό, το μέσο με το οποίο θα φτάσω στην ουράνια βασιλεία και θα την οικειωθώ ολοκληρωτικά;
Ναι !
θα δεχθώ το ποτήρι, θα δεχθώ το δώρο του Πατέρα μου Θεού !
Το ποτήρι του Χριστού είναι, στα αλήθεια δώρο του Θεού .

και εμείς ας του Χαρίσουμε στα χέρια του το πνεύμα μας !
ας του χαρίσουμε την καρδιά μας... ως Αυτός τον Εαυτό Του εις εμάς !

****
Το ποτήρι των θλίψεων . μέρος β΄.

Οι άγιοι μάρτυρες έψαλλαν ύμνους χαράς, ενώ βρίσκονταν μέσα σε αναμμένα καμίνια, ενώ πατούσαν πάνω σε καρφιά, ενώ ήταν δεμένοι σε τροχούς με κοφτερά σπαθιά, ενώ έβραζαν μέσα σε καζάνια με κοχλαστό νερό η λάδι .

Και η δική σου καρδιά, όταν προσευχή ελκύσει την παρηγορητική χάρη και με την πνευματική εγρήγορση τη φυλάξει μέσα της, τότε και στις δυστυχίες και στις πικρές συμφορές θα ψάλλει ύμνους χαράς, ύμνους δοξολογίας και ευχαριστίας στον Θεό....

μέσα από την άσκηση και την προσευχή,
μέσα από τα δάκρυα της μετανοίας ...
μέσα από τα Άγια και Θεία Μυστήρια,
η Χάρις η Αγία του Κυρίου Ιησού Χριστού,
Φωτίζει τον εκπεσόντα στην αμαρτία άνθρωπο.
και τότε τα πάντα μέσα του γίνονται Νέα !
μέσα στην ψυχή του ο άνθρωπος βλέπει Νέο ουρανό, Νέα γη,
αντιλαμβάνεται θεία διδάγματα, και θεόσταλτες αρετές.
κατανοεί ο άνθρωπος, τον ευλογημένο καρπό της αιωνιότητας.
Ο νους που καθαρίστηκε με το ποτήρι του Χριστού,
γίνεται θεατής ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΘΕΟΥ.

Η επίγεια ζωή, του φαίνεται σαν όνειρα και τα αγαθά της, του φαίνονται σαν πρόσκαιρες οφθαλμαπάτες, σαν φευγαλέες αλλά ολέθριες πλάνες του νου και της καρδιάς.

Όταν ο άγιος απόστολος Ιωάννης αξιώθηκε να δει ανοιχτό τον ουρανό, κάποιος από τους κατοίκους του, δείχνοντας ένα αμέτρητο πλήθος ολόλαμπρων λευκοφορεμένων πιστών, που γιόρταζαν μπροστά στον θρόνο του Θεού τη σωτηρία τους, τον ρώτησε : '' Ποιοί είναι αυτοί που φορούν λευκές στολές κι από πού ήρθαν ;''
Κι ο Θεολόγος Ιωάννης του απάντησε :
''Κύριε μου εσύ ξέρεις''.
Τότε ο ουρανοπολίτης του είπε :
'' Αυτοί είναι εκείνοι που πέρασαν τον μεγάλο διωγμό, που έπλυναν τη στολή τους και τη λεύκαναν με το αίμα του Αρνίου. Γι αυτό στέκονται μπροστά στον θρόνο του Θεού και τον Λατρεύουν μέρα και νύχτα στον Ναό Του, κι Αυτός που κάθεται στον θρόνο θα είναι πάντα μαζί τους.
Δεν θα πεινάσουν πια, ούτε θα διψάσουν ποτέ. Δεν θα υποφέρουν από τον ήλιο ούτε από άλλον καύσωνα. Το Αρνίο, που είναι στη μέση του θρόνου σαν καλός βοσκός θα τους κατευθύνει και θα τους οδηγήσει στις νεροπηγές της ζωής.

Όπως και στον ουρανό και στην γη, έτσι και ο Θεός με την ανάσταση του Αρνίου Του... και την εκκλησία Του, θα απαλλάξει από τον πόνο και τις θλίψεις τον Λαό Του, και θα τους ποιμάνει δίκαιος, και του Θεού βασιλεύς.

Μακάριοι οι ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Ιωάννης