των ανθρώπων οι λαλιά ... όλο για την αγάπη τους μου μιλα,
και σέρνετε στα μάτυα μου σάν φίδη.

ζητάτε την βασιλεύουσα στην χλιδή.
και τον μώσχων τον συτευτών του ζητάτε.
και να σας δώσει ο θεός αρχωντιά..
μά άρχωντας για να γήνεις αδελφέ,

έλληνας πρώτα νάσε...

μα σήμερα όμως, ως φίδια στην γή σηρνάμενα σκεύτεστε..

και ο αδε΄φ'ος τον αδελφό βγάζετε τα ματυα.

εμείς ο σατανάς λαός στην έρημο οι έλληνες..
και εβραιους ξενοι λαοί..εμάς φωνάζουν.

και δέν έχουν άδηκο αδέλφια μου...
ώς τον φαραώ αγαπάτε τον χρηστό..
και μέσα στην καρδιά σας ακολουθάτε τις εντολές του μωυσή...
και στον θεό κειτάτε..
ζωντας σε ένα παράδεισο στην γή.. που καταστρεφετε...
και εσείς οι έλληνες για γή της επαγγελίας σας
ψάχνετε στον χρυσο μώσχο και την ίλη, και προσκυνάτε..
και τον μαμονα για κυριό σας να λαχταράτε.

ξεχνώντας ο κάθε ένας σας το αίμα της ελεφθερίας του γένους σας...
των ιερών και οσίων ελλήνων πατέρων,
και σήμερων φωρέσατε φερενζέ στην ίδια σας την παναγιά...

το αλφα και το ωμεγα εαλλω.

στον βωμό του μαμωνά...

αφιέρομα μνύμης..
για τους νεκρούς στο χώμα.
απο τις ψυχες τους στον ουρανων.


το λάδι σου έλληνα ,βγήκε..
απο τα κόκαλα ανδρειομένων..πατέρων
που κάποτε στα χέρια τους το σπαθεί έλαμψε...
και τα χήλει τους φωνάξανε χαίρε ο! χαίρε ελευθεριά.


και έναν κολοκωτρώνη να φωνάζει για την βασιλεύσα της παναγίας...
εκεί θα σηναντιθούμε αδέλφια...
και θα τα πούμε μπρωστά στην παναγιά...

και έναν μακρηγιάννη που φωνάζει...

πού καταντίσατε ορε έλληνες???

εάλλω η ελλάς ορεεεεεέέέ! ! !
εάλω και την παναγιά...
ουέεεε ήμυν οι έλληνες...

ουέεεέ!!!

=
ιωάννης βασιλεύς 'ανεμος...
ο σφηρίζων απο τα σπασμενα παράθυρα της αγίας σοφίας.